Ακούστε διάφορα τραγούδια...

Powered by eSnips.com

Άχαρη μέρα...

Άχαρη μέρα, στείλε ως εδώ
βρώμικο αέρα, βρώμικο φως
Παίξε για μας
Χάσε για μας
Σβήσε, σβήσε
σβήσε για μας

Κακοντυμένη μέρα
κάνε μας συντροφιά
οδήγησέ μας τώρα
ίσια στο πουθενά

Άχαρη μέρα, μη σταματάς
να μας δαγκώνεις, να μας πονάς
Γέλα για μας
Κλάψε για μας
Σβήσε, σβήσε
σβήσε για μας

Κακοντυμένη μέρα
κάνε μας συντροφιά
οδήγησέ μας τώρα
ίσια στο πουθενά

Να 'μαι πάλι εδώ ζωντανός...

Πέρασα χίλιες στοιχειωμένες νύχτες
Με μια φωτιά που μου ζητούσε να υπομένω
Να καίγομαι μαζί της και να παίζω
Ένα παιχνίδι που εγώ ήμουνα πάντα ο χαμένος
Μα σαν την ρώτησα αν ήθελε
Να ‘ναι αυτή το δέντρο, να ‘μαι εγώ ο κεραυνός

Δεν πήρα απάντηση, δεν πήρα
Και να ‘μαι πάλι εδώ ζωντανός
Δεν πήρα απάντηση, δεν πήρα
Και να ‘μαι πάλι εδώ ζωντανός

Σε ένα άγριο όνειρο ξύπνησα παγωμένος
Κάποιος με ρώταγε μέσα απ’ το μαύρο φως
Ποιος είναι ο δρόμος μου, αν ξέρω πού πηγαίνω
Κι αν ξέρω ποιος από τους δυο μας είναι αυτός
Και ποιος εγώ
Μα σαν το ρώτησα ποιος είναι
Αν είναι ο διάβολος ή μήπως είναι ο Θεός

Δεν πήρα απάντηση, δεν πήρα
Και να ‘μαι πάλι εδώ ζωντανός
Δεν πήρα απάντηση, δεν πήρα
Και να ‘μαι πάλι εδώ ζωντανός

Μ’ ένα ζευγάρι λασπωμένες μπότες
Σάλταρα πάνω απ’ τη χλωμή μου Μοίρα
Κι εκείνη ανήμπορη να με γραπώσει
Μ’ έβριζε κι έσκουζε σαν γερασμένη σκύλα.
Μα σαν τη ρώτησα πώς γίνεται
Να κάνει τάχα πως ζει κάποιος ήδη νεκρός

Δεν πήρα απάντηση, δεν πήρα
Και να ‘μαι πάλι εδώ ζωντανός
Δεν πήρα απάντηση, δεν πήρα
Και να ‘μαι πάλι εδώ ζωντανός
Δεν πήρα απάντηση, δεν πήρα
Και να ‘μαι πάλι εδώ ζωντανός
Δεν πήρα απάντηση, δεν πήρα
Και να ‘μαι πάλι εδώ, να ‘μαι πάλι εδώ ζωντανός

Διαμαντένια προβλήτα...

Ξεγραμμένες μανάδες,
ξεπεσμένοι μπαμπάδες,
χρόνια τώρα,νεκροί εραστές.
Της ζωής τους ο χώρος,
σιώπηλή λεωφόρος,
που γυρεύει μια πόρτα στο χτές.
Να,τα όνειρα!πάρ'τα!
Τώρα πάνω σε κάρτα
θα χτυπάμε αυτά που αγαπάμε.
Γεννημένοι σε φάκα.
Γαμημένοι για πλάκα,
κάποια νύχτα που είχες ανία.
Σα λυγμός ακροβάτη,
σαν πορνείου κρεβάτι,
που χτυπάς σιωπηλά,με μανία.
Σαν πληγή που δεν κλείνει
και το αίμα αφήνει
να κυλά σα φευγάτο ποτάμι.
Σαν κλισέ σε ταινία,
με νονούς και μαφία,
σα μυαλά κολλημένα στο τζάμι.
Να,τα όνειρα!πάρ'τα!
Τώρα πάνω σε κάρτα
θα χτυπάμε αυτά που αγαπάμε.
Ό,τι θέλεις σου δίνουν.
Το Θεό τους προδίνουν
αν εσύ τους το πείς για φαντάσου!
Δώσ'τους ένα πηρούνι
και για σένα γουρούνι,
την καρδιά τους θα φάνε μπροστά σου.
Γεννημένοι σε φάκα.
Γαμημένοι για πλάκα,
κάποια νύχτα που είχες ανία.
Σα λυγμός ακροβάτη,
σαν πορνείου κρεβάτι,
που χτυπάς σιωπηλά,με μανία.
Να,τα όνειρα!πάρ'τα!
Τώρα πάνω σε κάρτα
θα χτυπάμε ό,τι αγαπήσαμε,φώς μου.
Να,τα όνειρα!κοίτα,
διαμαντένια προβλήτα,
σε μια λίμνη στην άκρη του κόσμου.


Όταν νυχτώνει...

Όταν νυχτώνει,
βγαίνει ένας έρωτας στους δρόμους θεοπάλαβος,
ηθοποιός περιπλανώμενου θιάσου,
ένας θεός, ένας αλήτης ερμαφρόδιτος
που κάνει τούμπες, υποκρίνεται μπροστά σου.

Όταν νυχτώνει,
βρίσκεις πιο εύκολα ταξί για τον παράδεισο,
δεν περιμένεις στην ουρά για ν'αμαρτήσεις,
ζυγιάζεις τ' όνειρο ανάμεσα στα δάχτυλα
και ψάχνεις χώμα και νερό για ν'ακουμπήσεις

Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου
Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου

Όταν νυχτώνει,
μπαίνει μια ένοχη σιωπή απ'το παράθυρο
ελπίδα πόρνη που ζητάει εξηγήσεις.
Εσύ που κάποτε να κοιμηθείς φοβόσουνα,
τώρα φοβάσαι να ξυπνήσεις

Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου
Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου

Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου
Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου

Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου
Κάτι νύχτες Σαββάτου,
η αγάπη, είναι αιτία θανάτου

Παλιές γειτονιές...

Μ’ αρέσει να γυρνάω σε παλιές γειτονιές
Εκεί που έμενα χτες και πια δε ξέρω κανέναν
Τον κόσμο να κοιτάω σε πλατείες μικρές
Και τις δικές τους στιγμές να τις κλέβω για μένα
Μ’ αρέσει κάθε βράδυ που ‘ναι όλα κλειστά
Σε δρόμους σκοτεινούς να περπατάω
Μ’ αρέσει να ξυπνάω αργά και να μη ξέρω που πάω

Μα τι είναι αυτό που μένει, ό,τι κι αν συμβαίνει
Κι ακόμα δε μπορώ να το βρω
Και πάλι εδώ με φέρνει, πιο βαθιά με δένει
Αυτό που με κρατάει ζωντανό
Είναι ένα γέλιο που τρέμει

Μ’ αρέσει να περνάω από σπίτια παλιά
Εκεί σε κάποια γωνιά κάτι έχω ξεχάσει
Σε πάρκα και σχολεία που γεμίζουν παιδιά
Έχω αφήσει πολλά, μα όλα έχουν αλλάξει
Μ’ αρέσει όταν τα σύννεφα έχουν φύγει μακριά
Ν’ αγγίζω τους πλανήτες με τα χέρια
Μ’ αρέσει να κοιτάω ψηλά και να μετράω τα αστέρια

Μ’ αρέσει να γυρνάω σε παλιές γειτονιές
Εκεί που έμενα χτες μα δε θυμάμαι ούτε εμένα

Φασπίντερ και ξερό ψωμί...

Τρίζουν τα κόκαλα του Μακρυγιάννη
του Μπαρμπαγιάννη του Κανατά
κάτι ξενέρωτοι Αμερικάνοι
κάτι ροκάδες του κερατά
πήραν φαλάγγι μπαγλαμάδες και μπουζούκια
μα δεν πειράζει πατριώτες είμαστε εφτάψυχοι

Φράνσις Φορντ Κόπολα Ράινερ
Βέρνερ Φασμπίντερ και ξερό ψωμί

Πόσο θ' αντέξουνε ο Μάρκος κι ο Τσιτσάνης
δεν έχουν κάνει ούτε ένα videoclip
σαν τα κοράκια σου χιμάνε όταν πεθάνεις
οι κομπανίες με τους πράκτορες της Κ.Υ.Π
Γίναν οι μάγκες φεμινίστριες με ταγάρια
μα δεν πειράζει πατριώτες
είμαστε εφτάψυχοι

Φράνσις Φορντ Κόπολα Ράινερ
Βέρνερ Φασμπίντερ και ξερό ψωμί

Με σέξι πόζες κοριτσιών στην Ελασσόνα
με Παλαιστίνιο εραστή εκτελεστή
θα καβαλήσουμε κι ετούτο το χειμώνα
μπροστά στην τηλεοπτική μας θαλπωρή
σαν τους ανάπηρους που βλέπουνε αγώνα
μα δεν πειράζει πατριώτες
είμαστε εφτάψυχοι

Φράνσις Φορντ Κόπολα Ράινερ
Βέρνερ Φασμπίντερ και ξερό ψωμί

Υποσχέσεις...

Τρεις βδομάδες που 'μαστε μαζί
κι εσύ έρχεσαι και φεύγεις
μ' αφήνεις πάντα μόνο
με κοιτάς και χαμογελάς
και ξέρεις πως δε μπορώ να ξεφύγω
απ' τα δικά σου μυστικά
δεν ξέρω ποια είσαι και πού πας
όταν με παρατάς
θέλω να πω πως έρχεσαι με λόγια
κι υποσχέσεις γι' αγάπη
και με κάνεις να νιώθω τραγικά
μα όταν ξημερώσει έχεις φύγει από κοντά μου
έχεις φύγει
φύγε φύγε φύγε φύγε

Θα υποφέρουμε κι αυτή τη θυσία
κι οι καρδιές μας ας χτυπάν δυνατά
θέλω απόψε να μείνεις μαζί μου
και δώσ' μου φωτιά
μείνε απόψε μαζί μου και δώσ' μου φωτιά

Εραστές με σπασμένες καρδιές ξενυχτάνε
και πίνουν μέχρι το πρωί
εφιάλτες χτυπάνε το μυαλό τους
και ξέρεις πως είναι ανυπεράσπιστοι
και πέφτουνε πάλι στη δική σου αγάπη
κι ο πυρετός έχει ανεβεί
ξοδεύουν τη ζωή τους σ' ένα αγώνα χαμένο συχνά
θέλω να πω πως έρχεσαι με λόγια
κι υποσχέσεις γι' αγάπη
και με κάνεις να νιώθω τραγικά
μα όταν ξημερώσει έχεις φύγει από κοντά μου
έχεις φύγει
φύγε φύγε φύγε φύγε

Θα υποφέρουμε κι αυτή τη θυσία
κι οι καρδιές μας ας χτυπάν δυνατά
η ευχαρίστηση χρειάζεται πόνο στα σκοτεινά
περνάει μέσα απ' τον πόνο στα σκοτεινά
γιατί ο δρόμος αυτός μας οδηγεί στην ηδονή
και δε μας νοιάζει ό,τι κι αν θα μας συμβεί
γιατί έρχεσαι με λόγια κι υποσχέσεις γι' αγάπη
έρχεσαι με λόγια κι υποσχέσεις γι' αγάπη
έρχεσαι με λόγια κι υποσχέσεις γι' αγάπη
μα είμαστε όλοι τρελοί